Chapter 10
ความรักทำให้คนเปลี่ยนไป(เยอะ)
ทันทีที่ปิดประตูห้องนอนเสร็จเรียบร้อย
อเลาดิก็เดินอุ้มร่างบางคนสวยตรงไปยังเตียงนอนหลังใหญ่ เขาวางร่างจีอ๊อตโต้ที่ดิ้นไปดิ้นมาในวงแขนตัวเองลงบนเตียงแผ่วเบา
แล้วเลื่อนใบหน้าหล่อเหลามาคลอเคลียผิวแก้มใสของคนใต้อาณัติตนไม่ห่าง
ฝ่ายร่างบางเพราะไม่อาจสู้แรงของร่างสูงได้ จึงได้แต่พยายามกล่อมให้คนที่กำลังคร่อมทับร่างเขาอยู่หยุดการกระทำล่อแหลมนี่เสียที
“ไหนนายบอกว่าจะนอนโซฟาไง”
ร่างบางหยิบยกเอาคำพูดที่คนตัวสูงเคยเอ่ยไว้ตอนอยู่ต่อหน้าเพื่อนสนิทตนมาประท้วง
“นั่นผมโกหก...”
ใบหน้าคมที่เริ่มเลื่อนลงมาซุกไซ้อยู่ตรงข้างซอกคออุ่น
กลับเอ่ยตอบมาด้วยเสียงอู้อี้เพราะริมฝีปากร้ายกาจนั้นกำลังขบเม้มสร้างร่องรอยตีตราแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วลำคอขาว
...และคำตอบที่ได้ฟังจากอีกฝ่ายนั้นก็ทำให้ร่างบางถึงกับทำหน้าเหวอออกมา...
นี่หมายความว่าคนเจ้าเล่ห์นี่กะจะหาทางฉวยโอกาสกับเขาตั้งแต่แรกเลยสิเนี่ย!
“อเลาดิ
ไม่เอานะฉัน..ฉันยังไม่พร้อมอ่ะ หยุดสิ”
“...”
ร่างบางเผลอสะดุ้งไหวตัวเล็กน้อยเพราะฟันคมๆของร่างสูงขบโดนผิวเนื้อจนได้แผลถลอกมานิดหน่อยก่อนจะร้องห้ามเสียงสั่น
แต่ก็ไร้คำพูดใดตอบกลับมาจากอีกฝ่าย ฝ่ามือร้อนของร่างสูงยังคงพยายามดึงรั้งชายเสื้อยืดที่จีอ๊อตโต้สวมใส่อยู่
จนมันเลิกขึ้นสูง และไม่นานแผ่นอกบางที่เปลือยเปล่าก็ปรากฏแก่สายตาคู่คมที่จ้องมองมาไม่วางตา...
จะมองอะไรนักหนาเนี่ย คนลามก!
...ร่างบางนึกอยากจะเอานิ้วจิ้มตาคนตรงหน้าซะแต่ก็ติดอยู่ที่มือของเขาถูกอเลาดิรวบเอาไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่ๆนั่นซะแน่น
“ฉะ ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย ขออาบก่อนไม่ได้เหรอ
นะๆ”
เขาเริ่มเปลี่ยนมาใช้วิธีพูดเสียงหวานๆออดอ้อนร่างสูงให้ตายใจแทน
แต่ดูเหมือนว่าพ่ออาชญากรคนนี้จะฉลาดเป็นกรดซะด้วย อเลาดิเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตารู้เท่าทันแล้วตอบกลับมาว่า...
“ผมมีลางสังหรณ์ว่าถ้าผมปล่อยให้คุณไป คืนนี้ผมคงได้นอนหิวโซทั้งคืน”
แหงะ ดันรู้ทันอีก ...แผนการที่คิดจะหนีเข้าห้องน้ำแล้วล็อคประตูของจีอ๊อตโต้จึงล่มลงไม่เป็นท่า
“ไม่ต้องห่วงตัวคุณหอมอยู่แล้ว
เดี๋ยวค่อยอาบทีหลังก็ได้...”
ร่างสูงก้มมากระซิบเสียงต่ำๆข้างหูพลางกดปลายจมูกฝังลงบนพวงแก้มแดงแรงๆเพื่อสูดดมกลิ่นกายหอมหวานของร่างบางให้ชื่นใจสักที...
“อ่ะ อือ อเลาดิ อย่าแกล้งฉันเซ่ หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
ทันทีที่ฝ่ามือร้อนซนๆของร่างสูงเลื่อนมาสัมผัสแผ่นอกขาวก่อนจะแกล้งลากผ่านปลายยอดอกสีหวานปลุกเร้าให้ร่างบางผวาเล่น
เท่านั้นจีอ๊อตโต้ก็แทบจะกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ไม่ไหว...ร่างบางร้องห้ามคนตัวสูงนิสัยเสียด้วยน้ำเสียงติดจะหวาดหวั่น
...เมื่ออเลาดิเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวยที่ตัวเองหลงใหลก็เห็นดวงตากลมโตคู่นั้นมีน้ำตาปริ่มๆอยู่ที่หางตา
ร่างสูงจึงใช้นิ้วหัวแม่มือปาดมันออกให้เบาๆ
“คุณร้องไห้ทำไม กลัวเหรอ?”
“ปะ เปล่าสักหน่อย ใครกลัวนายกัน
ปล่อยฉันสักทีสิ”
ถึงร่างบางจะตอบมาแบบนั้นแต่อเลาดิก็รับรู้ได้ว่าจีอ๊อตโต้กำลังโกหกเขาอยู่
นัยน์ตาสีฟ้าทอดสายตามองร่างที่สั่นเป็นลูกนกขัดแย้งกับคำพูดตัวเองอย่างสิ้นเชิงนั้นด้วยแววขบขัน
“ไม่มีทาง
ตอนนี้ผมห้ามใจตัวเองไม่ให้กินคุณไม่ได้หรอก...”
แม้จะสงสารร่างบางอยู่บ้างแต่พอได้เห็นร่างบางปากแข็งแบบนี้มันเลยทำให้เขายิ่งอยากแกล้งอีกฝ่ายเข้าไปใหญ่...ร่างสูงยกยิ้มมุมปากขึ้นน้อยๆอย่างชั่วร้ายราวกับหมาป่าแสนเจ้าเล่ห์ที่เตรียมพร้อมจะขย้ำเหยื่อเต็มทีไปให้คนใต้ร่างตัวเองใจสั่นเล่น...ฝ่ายกระต่ายน้อยจีอ๊อตโต้เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจของร่างสูงจึงยิ่งออกแรงดิ้นหนักกว่าคราวแรก
แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมคือเขาไม่สามารถหลุดรอดเงื้อมมือหมาป่าตัวนี้ไปได้อยู่ดี..
“ผมขอนะ จีอ๊อตโต้..”
“อ๊ะ อ๊า อื้อ”
อเลาดิตรงเข้าปลุกเร้าร่างกายบอบบางทีละน้อย..ปลายลิ้นร้อนโลมเลียแตะสัมผัสยอดอกสีหวานจนร่างบางแทบจะไม่เหลือสติอยู่กับเนื้อกับตัว
เมื่อความวาบหวามที่ร่างสูงมอบให้ที่แผ่นอกมันแล่นริ้วไปทั่วร่างกายของเขา
“อืม..”
ร่างสูงละริมฝีปากจากยอดอกขึ้นมามอบรสจูบอ่อนหวานให้
ปลายลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กด้วยความอ่อนโยน ไม่นานร่างที่เคยออกฤทธิ์ดิ้นขัดขืนในคราวแรกก็ยอมเป็นฝ่ายคล้อยตาม
ฝ่ามือเรียวเล็กยกขึ้นโอบรอบคอร่างสูงแล้วตอบรับสัมผัสของอเลาดิกลับไป
“ฮะ อา อ๊ะ อ๊า อา อ๊า!!”
ใบหน้าสวยแดงก่ำหลับตาแน่นหลุดเสียงร้องครางตามความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ยามที่ส่วนกลางลำตัวของเขาถูกครอบครองไว้ด้วยโพรงปากร้อนของอเลาดิโดยไม่ทันได้ตั้งตัว...ยิ่งร่างสูงไล้เลียรูดรั้งเพิ่มความเร็วมากขึ้น
ร่างบางก็แทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไป ฝ่ามือเรียวยกขึ้นขยำเส้นผมสีบลอนด์อ่อนนุ่มเพื่อระบายความกระสันที่แผ่ซ่านจากการกระทำของร่างสูง
ไม่นานเรือนกายขาวก็เกร็งตัวปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นภายในโพรงปากร่างสูง
โดยที่อเลาดิก็กลืนมันลงไปจนหมดเหมือนเคย
“อะ อ่ะ อื้อ เจ็บ!
อเลาดิ”
หลังจากที่พึ่งจะปลดปล่อยออกไป
ร่างบางยังทิ้งตัวนอนหอบได้ไม่ครบหนึ่งนาที อเลาดิก็รุกเขาอีกแล้ว
ปลายนิ้วร้อนไล้วนรอบช่องทางด้านหลังก่อนจะดุนดันเข้ามาจนสุด
ร่างบางเกร็งตัวบิดเร้ากับสิ่งแปลกปลอมภายในร่างกายตัวเอง
“อึก”
“จีอ๊อตโต้อย่าเกร็ง ถ้าเกร็งคุณจะเจ็บนะ”
“อะ อา อา อ๊า อเลาดิ ฮ้า”
ร่างสูงเตือนด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ขณะที่นิ้วที่สองและนิ้วที่สามถูกดันตามเข้าไปแล้วแช่ค้าง
รอให้ร่างบางปรับตัว จีอ๊อตโต้พยายามผ่อนลมหายใจเข้าออกเพื่อลดอาการเกร็ง
เมื่อเห็นว่าร่างบางผ่อนคลายลงแล้วร่างสูงจึงค่อยๆขยับนิ้วทั้งสามเข้าออกช้าๆก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
...เสียงร้องครางหวานดังขึ้นอีกครั้งยามที่ปลายนิ้วนั้นแตะสัมผัสโดนจุดกระสันภายในกายเขาแรงๆ...แม้จะน่าอายแต่ร่างบางกลับปฏิเสธไม่ได้ว่ามันทำให้เขารู้สึกดี
และเหมือนร่างสูงจะรับรู้ความคิดนั้นของร่างบางจึงกดย้ำไปที่จุดเดิมซ้ำๆจนร่างบางครางไม่เป็นภาษา
“อื้อ อ๊า! อเลาดิ ”
เรียวนิ้วทั้งสามถูกถอนออก
ก่อนที่ร่างสูงจะปลดกางเกงตัวเองแล้วแทรกกายเข้าไปแทน...จีอ๊อตโต้รับรู้ได้ว่าสิ่งที่แช่ค้างอยู่ในกายตัวเองร้อนแค่ไหน
แก้มใสขึ้นสีแดงเรือนด้วยความอายกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจนไม่กล้าสบตากับร่างสูง...แต่อีกคนกลับจ้องเขาแบบไม่ละสายตา...คนบ้า
อเลาดินายมันลามก แถมยังหื่นที่สุดเลย!
“ดะ เดี๋ยว อย่าพึ่งขยับสิ ฉันเจ็บ”
“งั้นรอให้คุณชินก่อนแล้วกัน”
ร่างบางส่งเสียงประท้วงเมื่อคนตัวสูงทำท่าจะขยับตัว...เพราะความสงสารบวกกับกลัวร่างบางจะเจ็บอเลาดิจึงยอมทำตามที่ร่างบางบอกแล้วก้มลงดูดดุนยอดอกบางแทน
แต่การทำแบบนั้นกลับทำให้ร่างกายเบื้องล่างของอีกฝ่ายตอดรัดแก่นกายของร่างสูงแน่นจนอเลาดิแทบจะทนไม่ไหว...แบบนี้มันจงใจยั่วกันชัดๆใครจะไปทนไหว...
ร่างสูงกัดฟันอดทนต่อไปได้ไม่นานก็สติแตก
“อ่ะ อ๊า!! อเลาดิ ระ
แรงเกินไปแล้ว อา”
ร่างบางครางเสียงดังเมื่ออยู่ๆร่างสูงก็ขยับกายสอดลึกและรุนแรง...ไหนบอกว่าจะรอเขาชินไง?
ร่างบางจิกมือบนไหล่กว้างที่โถมกายเข้าหาเขาไม่หยุดนั่นแรงๆ
หวังจะระบายความเสียวซ่านในกายที่ลุกโหมขึ้นเพราะร่างสูง
เรียวขาขาวเกาะเกี่ยวเข้ากับเอวสอบแน่นด้วยอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ
“อ๊า ฮ้า อา อา อเลาดิ จะ จะถึงแล้ว อ๊า!!”
“อืม”
ร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
ตามด้วยร่างสูงที่ปลดปล่อยของเหลวอุ่นร้อนทั้งหมดในช่องทางนุ่มแน่นของร่างบางจนเปรอะเปื้อนไปหมด
ร่างบางเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงแกนกายของร่างสูงที่ยังค้างภายในตัวเขากำลังขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง
เมื่อหันไปมองหน้าร่างสูงก็เห็นนัยน์ตาสีฟ้านั้นกำลังมองมาด้วยความต้องการอย่างที่ปิดยังไงก็ปิดไม่มิด
“จีอ๊อตโต้ ผมขออีกรอบนะ” ร่างสูงเอ่ยขออีกฝ่ายมาอย่างไม่มีความกระดากอายเลยสักนิด
“ม่ายยย
หยุดน้าาาาา ฉันไม่เอาแล้ว!!”
และแล้วหลังจากจบรอบที่สองของทั้งคู่
ร่างบางก็ถึงกับหมดแรงหลับปุ๋ยไปทั้งอย่างนั้น.....
Love-tsuna27 : ว้ากกกก เขินนนน >///< NC นี้ใช้เวลาแต่งนานเป็นอาทิตย์เลยอ่า
เพราะกว่าจะเรียบเรียงคำพูดตอนบรรยายก็กินเวลาไปเยอะแล้ว ปู่อเลาหื่นจุงเบย
นะคะเนี่ย เล่นซะปู่จีสลบไปเลย=. ,= ขอบคุณมากมายที่ติดตามฟิคไรท์ค่า
>_<
--กลับไปอ่านต่อคลิกลิ้งค์ได้เลยจ้า^^--
http://my.dek-d.com/love-tsuna27/writer/viewlongc.php?id=1047151&chapter=12
--กลับไปอ่านต่อคลิกลิ้งค์ได้เลยจ้า^^--
http://my.dek-d.com/love-tsuna27/writer/viewlongc.php?id=1047151&chapter=12
